NLP – Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός

Τι είναι ο NLP

 Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός ή NLP, είναι η τέχνη και η επιστήμη της προσωπικής υπεροχής. Προέκυψε από τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο πετυχημένοι άνδρες σε διαφορετικά επαγγέλματα και τομείς, επιτυγχάνουν εκπληκτικά αποτελέσματα. 

 Τέχνη είναι, γιατί ο καθένας συμβάλλει με τη μοναδική του προσωπικότητα και ύφος σ’αυτό που κάνει, και επομένως δεν μπορούμε ποτέ να να το συλλάβουμε με λέξεις ή τεχνικές.
 Επιστήμη από την άλλη είναι, γιατί αποτελεί μια μέθοδο και διαδικασία για την ανακάλυψη των προτύπων που χρησιμοποιούν εξαιρετικά άτομα σε οποιονδήποτε χώρο, για να επιτύχουν εξαιρετικά αποτελέσματα.
 Η διεργασία αυτή ονομάζεται μοντελοποίηση και τα πρότυπα, οι δεξιότητες και οι τεχνικές που ανακαλύπτουμε κατ’αυτό τον τρόπο χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στη συμβουλευτική, την εκπαίδευση και τις επιχειρήσεις, για πιο αποτελεσματική επικοινωνία, προσωπική εξέλιξη και επιτάχυνση της μάθησης.
 Ο NLP μας δείχνει πώς να κατανοούμε και να δημιουργούμε μοντέλα μέσα από τις προσωπικές μας επιτυχίες, έτσι ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε πολύ περισσότερες από αυτές τις στιγμές. αποτελεί έναν τρόπο ανακάλυψης και εξέλιξης της προσωπικής μας ιδιοφυίας, έναν τρόπο να μπορέσουμε να εκδηλώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να προκαλέσουμε το ίδιο και σε άλλους.
 Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός είναι μια πρακτική ικανότητα, που δημιουργεί τα αποτελέσματα που πραγματικά θέλουμε μέσα στον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί αξίες για άλλους κατα την διαδικασία. είναι η μελέτη του παράγοντα, που ουσιαστικά κρίνει τη διαφορά ανάμεσα στην υπεροχή και τη μετριότητα. Επίσης αφήνει πίσω του ένα ίχνος ιδιαίτερα αποτελεσματικών τεχνικών για την εκπαίδευση, τη συμβουλευτική, τις επιχειρήσεις και τη θεραπεία.
 Ο NLP έχεΙ δημιουργήσει πολλά μοντέλα υπεροχής στους τομείς επικοινωνίας, της θεραπείας, της εκπαίδευσης και της εμπορικής δραστηριότητας. Η προσέγγιση του είναι πρακτική και έχει πετύχει πολλά αποτελέσματα σε αυτούς τους τομείς , καθώς εξαπλώνεται και συνεχίζει να αναπτύσσεται, συμπεριλαμβάνοντας και νέα επαγγέλματα αλλά και επιστήμονες σε όλο τον κόσμο παράγοντας νέες ιδέες.

Οι ιδέες του NLP.

 Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός είναι μια φράση η οποία καλύπτει τρείς ιδέες:

• Το <<Νεύρο>>, σαν αναγνώριση της αποδοχής της βασικής ιδέας, πως όλες οι συμπεριφορές μας προκύπτουν από τις νευρολογικές διεργασίες των πέντε αισθήσεων, της όρασης, της ακοής, της όσφρησης, της γεύσης και της αφής, καθώς και του συναισθήματος. Βιώνουμε τον κόσμο γύρω μας με το νευρικό μας σύστημα, μέσα από τις πέντε αισθήσεις που διαθέτουμε, αντιλαμβανόμαστε τις πληροφορίες, τον διερευνούμε και τον χαρτογραφούμε και κατόπιν αντιδρούμε σ’αυτές τις πληροφορίες μέσω του συναισθήματος. Η νευρολογία μας, καλύπτει όχι μόνο τις αόρατες νοητικές διεργασίες, αλλά επίσης τις ορατές σωματικές αντιδράσεις σε ιδέες και γεγονότα. Η μία διεργασία απλά αντανακλά μιαν άλλη σε σωματικό επίπεδο. Το σώμα και ο νους σχηματίζουν μιαν αδιάσπαστη ενότητα, μιαν ανθρώπινη ύπαρξη.
• Ο <<Γλωσσικός>>, σαν ένδειξη πως χρησιμοποιούμε τη γλώσσα προκειμένου να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις και τη συμπεριφορά μας και να επικοινωνήσουμε με άλλους.
• Ο <<Προγραμματισμός>>, αναφέρεται στους τρόπους που μπορούμε να επιλέξουμε για να οργανώσουμε τις ιδέες και τις πράξεις μας, προκειμένου να επιφέρουμε αποτελέσματα.

 Ο NLP ασχολείται με τη δομή της ανθρώπινης υποκειμενικής εμπειρίας, δηλαδή, πώς οργανώνουμε αυτό που βλέπουμε, ακούμε και νοιώθουμε και πως επεξεργαζόμαστε και φιλτράρουμε τον εξωτερικό κόσμο μέσα από τις αισθήσεις μας.
 Διερευνά επίσης τον τρόπο που τον περιγράφουμε, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και τις ταυτόχρονες εκούσιες και ακούσιες αντιδράσεις μας για να επιφέρουμε αποτελέσματα.

Πώς ξεκίνησε ο NLP

 Ο NLP ξεκίνησε στη Σάντα Κρούζ της Καλιφόρνια στην αρχή της δεκαετίας του ’70,και πιο συγκεκριμένα το 72, μέσα από την συνεργασία του Τζων Γκρίντερ, ο οποίος ήταν τότε βοηθός καθηγητής γλωσσολογίας στο πανεπιστήμιο της Σάντα κρούζ της καλιφόρνια, και του Ρίτσαρντ μπάντλερ, ο οποίος ήταν φοιτητής ψυχολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.
 Ο Ρίτσαρντ Μπάντλερ είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ψυχοθεραπεία. Μαζί μελέτησαν τρείς κορυφαίους ψυχοθεραπευτές:

1. Τον Φρίτς Πέρλς, τον καινοτόμο ψυχοθεραπευτή και ιδρυτή της σχολής θεραπείας γνωστής με το όνομα <<Γκεστάλτ>>,
2. Τη Βιρτζίνια Σατίρ, την εξαιρετική γυναίκα θεραπεύτρια, που επέδειξε σταθερή ικανότητα να λύνει δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, τις οποίες άλλοι θεραπευτές δεν μπορούσαν καν να παρακολουθήσουν, και
3. Τον Μίλτον Έρικσον, τον παγκόσμια διάσημο υπνοθεραπευτή.

 Οι Μπάντλερ και Γκρίντερ δεν είχαν πρόθεση να λανσάρουν μια νέα σχολή θερααπευτικής, αλλά να αναγνωρίσουν πρότυπα που χρησιμοποιούσαν αυτοί οι εξαιρετικοί θεραπευτές και να τα περάσουν σε άλλους. Δεν έδειξαν ενδιαφέρον για θεωρίες, αλλά δημιούργησαν μοντέλα επιτυχούς θεραπείας, τα οποία λειτουργούσαν πρακτικά και μπορούσαν να διδαχθούν.

 Παρότι οι τρείς θεραπευτές από τους οποίους δημιούργησαν τα μοντέλα ήταν διαφορετικοί σαν προσωπικότητες, χρησιμοποιούσαν εκπληκτικά παρόμοια βασικά πρότυπά τους.  Τα πήραν αυτά τα πρότυπα, τα επεξεργάστηκαν και δημιούργησαν ένα μοντέλο κομψό, το οποίο είχε τις δυνατότητες να χρησιμοποιηθεί για την αποτελεσματική επικοινωνία, την προσωπική αλλαγή, την ταχεία μάθηση και την μεγαλύτερη απόλαυση της ζωής.
 Κατέγραψαν τις αρχικές τους ανακαλύψεις σε τέσσερα βιβλία που δημοσιεύθηκαν ανάμεσα στο 1975 και το 1977: The Structure of Magik 1 και 2 και Patterns 1 και 2, δύο βιβλία που αναφέρονται στην υπνοθεραπευτική δουλειά του Έρικσον. Από τότε και μετά, η φιλολογία για τον NLP αναπτύσσεται με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς.
 Η συμβολή του Γκρέγκορι Μπέιτσον, Βρετανού ανθρωπολόγου και συγγραφέα της επικοινωνίας και της θεωρίας των συστημάτων, περισσότερο γνωστού για τη θεωρία της διπλής δέσμευσης της σχιζοφρένειας, ήταν αξιοσημείωτη και είχε μεγάλη επίδραση στον NLP.  Από αυτά τα αρχικά μοντέλα, ο NLP αναπτύχθηκε προς δύο συμπληρωματικές κατευθύνσεις:

1. Καταρχήν σαν μια διεργασία ανακάλυψης των προτύπων υπεροχής σε οποιοδήποτε χώρο.
2. Και κατά δεύτερο λόγο, σαν ένα σύνολο αποτελεσματικών τρόπων σκέψης και επικοινωνίας που χρησιμοποιείται από εξαιρετικούς ανθρώπους.

 Αυτά τα πρότυπα και οι δεξιότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μόνα τους ή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την τροφοδότηση της διεργασίας της μοντελοποίησης, προκειμένου να γίνουν τα μοντέλα πιο δυναμικά.
 Ο Τζων και ο Ρίτσαρντ το 1977, οργάνωναν ιδιαίτερα επιτυχημένα ανοιχτά σεμινάρια σ’ολόκληρη την Αμερική. Ο NLP αναπτύχθηκε γρήγορα και σήμερα στην Αμερική υπάρχουν πάνω από 100.000 άνθρωποι που έχουν εκπαιδευτεί σε κάποια τεχνική του NLP.

Χάρτες και φίλτρα της πραγματικότητας.

 Για να εξηγήσουμε τον εξωτερικό κόσμο τον διερευνούμε και τον χαρτογραφούμε χρησιμοποιώντας όπως είπαμε τις αισθήσεις μας. Καθώς μπορούμε στην πραγματικότητα να αντιληφθούμε ένα μικρό μέρος του λόγω του περιορισμού των αισθήσεών μας, αυτό το μικρό μέρος εν συνεχεία φιλτράρεται μέσα από τις προσωπικές μας εμπειρίες και πεποιθήσεις, τις αξίες και το ήθος του, την κουλτούρα και τη γλώσσα του και τα ενδιαφέροντα και τις υποθέσεις του. Αντιδρούμε σύμφωνα με το πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και έτσι ο καθένας μας ζεί την δική του μοναδική πραγματικότητα που δημιουργεί μέσα από τις εντυπώσεις των αισθήσεών του και τις ατομικές του εμπειρίες.
 Η χαρτογράφηση των πληροφοριών δημιουργεί μια καλή αναλογία αυτού που κάνουμε, καθώς δείχνει με ποιον τρόπο καταλαβαίνουμε τον κόσμο. Το είδος του χάρτη που δημιουργείτε, εξαρτάται από αυτά που προσέχετε και από το μέρος που θέλετε να πάτε. Οι χάρτες είναι επιλεκτικοί και δεν είναι η περιοχή που περιγράφουν, καθώς προσέχουμε μόνο τις πλευρές που μας ενδιαφέρουν και αγνοούμε τις υπόλοιπες.
 Τα φίλτρα που χρησιμοποιούμε για τις αντιλήψεις μας, καθορίζουν και το είδος του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε. Ο ίδιος κόσμος που για κάποιον με στενόμυαλες πεποιθήσεις, ενδιαφέροντα και αντιλήψεις είναι προβλέψιμος και βαρετός, για κάποιον άλλο ανοιχτόμυαλο είναι πλούσιος και συναρπαστικός. Η διαφορά όμως δεν βρίσκεται στον κόσμο, αλλά στα φίλτρα μέσα από τα οποία τον αντιλαμβανόμαστε. Η γλώσσα και οι πεποιθήσεις μας είναι δύο από αυτά τα φίλτρα μας.

Ο NLP Σαν φίλτρο της πραγματικότητας

 Ο NLP είναι ο ίδιος ένα φίλτρο, καθώς προσφέρει έναν τρόπο σκέψης για τον εαυτό μας και τον κόσμο. Για να χρησιμοποιήσουμε τον NLP δεν χρειάζεται να αλλάξουμε καμία από τις πεποιθήσεις και τις αξίες μας, αλλά να έχουμε την περιέργεια να πειραματιστούμε. Ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός δεν ισχυρίζεται πως είναι μια αντικειμενική αλήθεια, απλά είναι ένα μοντέλο που έχει σαν στόχο τη χρησιμότητα. Αλλάζοντας τα φίλτρα μας μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας.

 Μερικά από τα βασικά φίλτρα του NLP αναφέρονται συχνά στα πλαίσια συμπεριφοράς σχετικά με τον τρόπο που ενεργούμε, είναι τρόποι σκέψης σσχετικά με το πως ενεργούμε.

1. Το πρώτο είναι ένας προσανατολισμός περισσότερο προς τα αποτελέσματα παρά στα προβλήματα. Αυτό σημαίνει πως ενεργούμε για να μάθουμε τι θέλουμε εμείς και οι άλλοι, να ανακαλύψουμε τα αποθέματά μας αυτά για να προχωρήσουμε στο στόχο μας. Όταν προσανατολιζόμαστε στο πρόβλημα αυτό αναφέρεται ως <<πλαίσιο απόδοσης κατηγορίας>> και αναλύουμε με μεγάλη λεπτομέρεια τι είναι λάθος. Ερωτήσεις τύπου <<γιατί έχω αυτό το πρόβλημα? πως με περιορίζει? ποιός φταίει?>> δεν οδηγούν σε κανένα χρήσιμο αποτέλεσμα και δεν μας δίνουν κάποια κατεύθυνση ως προς τη λύση του προβλήματος.
2. Το δεύτερο πλαίσιο είναι να ρωτάμε πως και όχι Γιατί. Όταν οι ερωτήσεις μας ξεκινούν με τη λέξη <<πώς>>, θα αποκτήσουμε κατανόηση της δομής του προβλήματος. Όταν οι ερωτήσεις μας ξεκινούν με τη λέξη <<Γιατί>>, θα πάρουμε διαβεβαιώσεις και αιτιολογήσεις χωρίς να αλλάξει κάτι.
3. Το τρίτο πλαίσιο είναι η ανάδραση σε αντίθεση με την αποτυχία. Η αποτυχία είναι κάτι που δεν υπάρχει, αυτό που υπάρχει είναι μόνο τα αποτελέσματα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ανατροφοδότηση που θα μας βοηθήσουν να κάνουμε διορθώσεις, σαν μια θαυμάσια ευκαιρία να μάθουμε κάτι που δεν είχαμε προσέξει. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουμε για να απορποσανατολίσουμε τις προσπάθειές μας. Η ανάδραση μας βοηθά να διατηρούμε την οπτική επαφή με το στόχο μας, ενώ η αποτυχία είναι αδιέξοδο.
4. Το τέταρτο πλαίσιο είναι να σκεπτόμαστε τις δυνατότητες και όχι τις αναγκαστικές καταστάσεις. Κι αυτό ξανά αποτελεί μια μετακίνηση της συγκέντρωσης της προσοχής. Πρέπει να Κοιτάμε αυτό που κάνουμε, ποιές επιλογές έχουμε στη διάθεσή μας και όχι τους περιορισμούς που επιβάλλει κάποια περίσταση. Συχνά τα εμπόδια είναι λιγότερο αδιαπέραστα από όσο φαίνονται.

 Τελικά ο NLP υϊοθετεί μια στάση περιέργειας και θαυμασμού σε αντίθεση με τις υποθέσεις. Είναι μια πολύ απλή ιδέα με εκπληκτικές επιπτώσεις. Όλοι διαθέτουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε τα εσωτερικά αποθέματα και μέσα δυνατοτήτων που χρειαζόμαστε για να επιτυχούμε τους στόχους μας. Έχουμε περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουμε εάν ενεργούμε σαν κάτι να ήταν αλήθεια, παρά να ενεργούμε πιστεύοντας το αντίθετο.

 Ο NLP για πολλούς θεωρείται μια ψευδοεπιστημονική προσέγγιση στη θεραπεία, την προσωπική ανάπτυξη και την ψυχοθεραπεία. Αν ψάξεις σε συστημικές σελίδες, θα βρείς σκόρπιες πληροφορίες η γνώμες κάποιων αρθρογράφων και ερευνητών οι οποίες είναι βαλτωμένες και συντηρητικές αλλά παραμένουν γνώμες και όχι γνώση. Όποιος δεν έχει όμως ανοιχτό μυαλό, δεν έχει ερευνήσει ή έχει παρωπίδες, προκαταλήψεις και οπισθοδρομικές θεωρίες, και δεν έχει βιώσει κάτι, τότε δεν μπορεί να δεί το μεγαλείο οποισδήποτε επαναστατικής μεθόδου που εμπεριέχει μέσα της τέχνη και επιστήμη.

Πηγή:NLP, ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΝΕΥΡΟΓΛΩΣΣΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΗΡΡΕΑΖΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. JOSEPH O’CONNOR & JOHN SEYMOUR. Εκδόσεις Αλκυών.