Αλόη βέρα – Η πικρή και λαμπερή αλήθεια
Η Αλόη βέρα σαν λέξη προέρχεται από την εβραϊκή γλώσσα << alloeh >> που σημαίνει << πικρή και λαμπερή ουσία >> και << vera >> με λατινική ρίζα που σημαίνει αληθινή. Το νόημα της λέξης λοιπόν μας οδηγεί στην πικρή και λαμπερή αλήθεια που μας προσφέρει αυτό το θαυμαστό φυτό.
Η Αλόη χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια από τον άνθρωπο ως επουλωτικό φυτό για τα εγκαύματα, τα τραύματα και τα τσιμπήματα, καθώς και για πολλά δερματικά προβλήματα όπως ερεθισμούς και εξανθήματα. Αρχαίες αναφορές για την εφαρμογή της βρίσκουμε σε σφηνοειδή μορφή σε πήλινες επιγραφές του βασιλιά Ασουρμπανιμπάλ της αρχαίας Ασσυρίας, η παλαιότητα των οποίων γραφών χάνεται στα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας
Βοτανολογική ταξινόμηση της Αλόης βέρα
Βοτανολογικά είναι φυτό αειθαλές και ανήκει
- Ομάδα: Αγγειόσπερμα
- Ομοταξία: μονοκοτυλήδονα
- Τάξη: Λιλανθή
- Οικογένεια: λιλιείδες
- Γένος: Αλόη
Η Aloe Barbadensis Miller, φερόμενη στα ελληνικά ώς Αλόη Βέρα ή Αλόη η γνήσια, είναι ένα αρχαίο φυτό αυτοφυές σε θερμά κλίματα και περιοχές του πλανήτη όπως η Αφρική, η Ινδία, η Αυστραλία, η Νότια και Κεντρική Αμερική η Καραϊβική και οι ακτές του Ειρηνικού.
Καλλιεργούμενη τη συναντάμε σε όλα τα μέρη του πλανήτη όπου οι κλιματικές συνθήκες επιτρέπουν την ανάπτυξή της, εισάγοντάς την έτσι σε νέες περιοχές για εμπορικούς σκοπούς.
Η Αλόη βέρα είναι ένα φυτό με περισσότερες από 360 ποικιλίες. Η Aloe barbadensis ή Αλόη των μπαρμπάντοςόμως είναι η πιιο γνωστή και χρησιμοποιούμενη ποικιλία στο εμπόριο και στην φαρμακευτική, στα καλλυντικά και τη διατροφή. Άλλες δύο ποικιλίες που χρησιμοποιούνται είναι η Aloe arborescens ή saponaria ή ferox, στα ελληνικά η Αλόη η άγρια και σε μικρότερο βαθμό η Aloe Perryi.
Το φυτό έχει την ικανότητα, όπως όλα τα ξηρόφιλα, να αποθηκεύει νερό στο εσωτερικό των φύλλων της έτσι ώστε να επιβιώνει σε περιόδους μεγάλης ξηρασίας και ζέστης. Αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της είναι η θαυματουργή ικανότητά της να αυτοϊάται σε τραυματισμούς στα φύλλα της άμεσα, προκειμένου να αποφύγει την απώλεια νερού από το εσωτερικό της.
Αλόη Βέρα και χημική σύσταση
Το πρώτο συστατικό της Αλόης που χρησιμοποιήθηκε ήταν η αλοϊνη, ένα βασικό συστατικό της ρητίνης των φύλλων που εντοπίστηκε το 1851 και ήταν η πιο σημαντική ουσία του φυτού γνωστή για τις καθαρτικές της ιδιότητες στο έντερο.
Αργότερα το 1951 ο Δρ. Ικάβα και Νίμαν ανακάλυψαν ότι η εσωτερική ουσία των φύλλων που έχει μορφή βλέννας, αποτελούνταν από διάφορους πολυσακχαρίτες ή σάκχαρα, οδηγώντας τους επιστήμονες στην ιδέα ότι η θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού οφείλονταν σε αυτήν την βλεννώδη ουσία και κυρίως στους πολυσακχαρίτες.
Μετά από χρόνια η ομάδα του Δρ. Γκουνάρ Τζέρσταντ από το πανεπιστήμιο του Τέξας, ανακάλυψε τα βασικά ανόργανα στοιχεία και παρατήρησαν ότι η Αλόη περιέχει 18 από τα 22 αμινοξέα που περιέχονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Τέλος ο Δώκτορ Τζέρσταντ σε συνεργασία με τον Δρ. Μπάουτσι άρχισαν να μελετάνε την περιεκτικότητα του φυτού σε βιταμίνες.
Τις τελευταίες δεκαετίες με την πρόοδο της τεχνολογίας και τις πολλές εργαστηριακές έρευνες εχουν ανακαλυφθεί πάνω από 160 διαφορετικα συστατικά με ναυαρχίδες αυτών την ουσία ακκεμανάνη και το άγνωστο ιχνοστοιχείο γερμάνιο. Η Αλόη εκτός του ότι έχει πολλά θρεπτικά συστατικά και θεραπευτικά στοιχεία, η ποσότητα και η ποικιλία αυτών, δεν υπάρχουν ούτε και στα πιο συνθετικά φυτικά είδη. Επίσης αποδείχτηκε ότι, όπως και στα περισσότερα βότανα και θεραπευτικα φυτά, οι θεραπευτικές ιδιότητες της Αλόης οφείλονται στην συνύπαρξη αυτών των συστατικών.
Ας δούμε όμως ποιά είναι τα χημικά συστατικά της Αλόης που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι τώρα:
- Βιταμίνες:
Βήτα καροτένιο (προβιταμίνη Α), Θειαμίνη ή Βιταμίνη Β1, Ριβοφλαβίνη ή Βιταμίνη Β2, Νιασίνη ή Βιταμίνη Β3, Πυριδοξίνη ή Βιταμίνη Β6, Φολικό οξύ ή Β9, Ασκορβικό οξύ ή βιταμίνη C, Τοκοφερόλη ή βιταμίνη Ε, Χολίνη. - Μέταλλα και Ιχνοστοιχεία:
Ασβέστιο – Ca, Γερμάνιο, Κάλιο, Μαγνήσιο, Μαγγάνιο, Νάτριο, Σίδηρος, Χαλκός, Χρώμιο, Ψευδάργυρος. - Βασικά και μη βασικά αμινοξέα:
Αργινίνη, Αλανίνη, Ασπαρτικό οξύ, Βαλίνη, Γλουταμικό οξύ, Γλυκόκολλα, Γλυκίνη, Θρεονίνη, Ισολευκίνη, Ιστιδίνη, Κυστίνη, Λυσίνη, Λευκίνη, Μεθιονίνη, Προλίνη, Σερίνη, Τυροσίνη, Τρυπτοφάνη, Υδροξυπρολίνη, Φαινυλαλανίνη. - Ανθρακινόνες:
Αλοϊνη, Αλοϊκό οξύ, Ανθρακένιο, Ανθρακόλη, Αιθέρια έλαια, Βαρβαλοϊνη, Εμοδίνη της αλόης, Εστέρας κινναμικού οξέος, Ισοβαρβαλοϊνη, Κινναμικό οξύ, Ρεσιστανόλες, Χρυσοφανικό οξύ. - Μονοσακχαρίτες και πολυσακχαρίτες:
Αραβινόζη, Αλδοπεντόζη, Ακεμαννάνη, Γλυκόζη, Γαλακτόζη, Γλυκομανάνη, Κυτταρίνη, Μαννόζη, Ξυλόζη, Φρουκτόζη. - Ένζυμα:
Αμυλάση, Αλανινάση, Καταλάση, Λιπάση, Οξειδάση.
Άλλα σημαντικά στοιχεία: - Η λιγνίνη που βρέθηκε στο φυτό της αλόης είναι μια κυτταρινική ουσία η οποία επιτρέπει την εύκολη διείσδυση του ζελέ και διευκολύνει τη μεταφορά άλλων συστατικών. Ιδιότητα η οποία προσδίδει στην αλόη εξαιρετικές επουλωτικές χρήσεις θεραπεύοντας αιματώματα η τραύματα σε σημεία όπου τα φάρμακα τοπικής χρήσης δεν έχουν δυνατότητα διείσδυσης. Επίσης η λιγνίνη έχει αντιβακτηριακή και αντιμικροβιακή δράση σε μια μεγάλη ποικιλία επιβλαβών μικροοργανισμών.
- Οι σαπωνίνες, είναι γλυκοσίδες με καθαρτικές και αντισηπτικές ιδιότητες, καθώς και μαλακτικές για το δέρμα.
- Το νερό καταλαμβάνει το 99,5% του φυτού και λειτουργεί κυρίως ως αγωγός των βιολογικά ενεργών συστατικών του φυτού. Επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των σακχάρων και των διακοσίων ενεργών συστατικών του ζελέ. Τέλος, όταν εφαρμόζεται το ζελέ ή γέλη της αλόης κατευθοίαν επάνω στο δέρμα, το νερό έρχεται σε επαφή ε το τραύμα, επιτρέποντας τη διέλευση του απαραίτητου οξυγόνου για την αποκατάσταση του τραυματισμένου ιστού.
Αλόη-τα σούπερ συστατικά Ακεμαννάνη και Γερμάνιο
1.Η ακεμαννάνη
Η Αλόη των Μπαρμπάντος ή barbadensis Miller, περιέχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ακετυλικής μαννόζης, η οποία είναι η πιο ενεργή μορφή των μαννανών. Αυτή η ουσία γνωστή ως ακεμαννάνη έχει αποδειχτεί ότι έχει ευεργετικές επιδράδεις στον οργανισμό με κυρίαρχα ωφελούμενα συστήματα το γαστρεντερικό και το ανοσοποιητικό, τα οποία είναι και στενά συνδεδεμένα, καθώς το 70% του ανοσοποιητικού βρίσκεται στο λεπτό έντερο με τις γνωστές πλάκες του Payer. Η ιολογική δράση της ακεμαννάνης αποδείχτηκε ότι διαθέτει μια αξιοσημείωτη ρυθμιστική ικανότητα στο ανοσοποιητικό σύστημα συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αποκατάσταση των λειτουργιών του.
Η δράση και οι ιδιότητες της ακεμαννάνης περιγράφονται παρακάτω σε ένα απόσπασμα από μία εργασία του Δρ. Τζον Κ.Πίτμαν που δημοσιεύτηκε στον τόμο 13, αρ.1, σελ. 28-30 του περιοδικού Health Consciousness Magazine.
- Η ακεμαννάνη έχει μικροβιοκτόνο, βακτηριοκτόνο και μυκητιοκτόνο δράση και μπορεί να ελέγξει τον μύκητα κάντιντα αποκαθιστώντας τη λειτουργία της χλωρίδας του εντέρου.
- Προστατεύει τον μυελό των οστών της σπομδυλικής στήλης από βλάβες τοξινών και φαρμάκων όπως η αζυθοθυμιδίνη..
Βοηθά στη ρύθμιση της δομής των τοιχωμάτων και της γαστρεντερικής λειτουργίας,σταματώντας την φθορά του ανοσοποιητικού συστήματος. - Ενεργεί απευθείας στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, ενεργοποιώντας τα μακροφάγα κύτταρα, τα μονοκύτταρα, τα αντισώματα και τα κύτταρα Τ-Κillers.
- Αυξάνει τη ρευστότητα και τη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης, κάτι το οποίο εξαλείφει τις τοξίνες και αφήνει τις βιταμίνες να διεισδύσουν στο κύτταρο μέσα. Όλο αυτό οδηγεί στην αύξηση της ανθεκτικότητας των κυττάρων και στην παραγωγή ενέργειας.
Ομαλοποιεί την απορρόφηση των μετάλλων και αυξάνει την ανοχή στις προσλαμβανόμενες τροφές. Επιπλέον, ενισχύει και ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα.
2.Το Γερμάνιο
Το γερμάνιο, ένα σχεδόν άγνωστο ιχνοστοιχείο, βρίσκεται σε μικροποσότητες σε ορισμένα τρόφιμα της διατροφής μας και έχει σημαντικές ωφέλειες για τον οργανισμό. Συστατικό το οποίο βρίσκεται κυρίως σε θεραπευτικά φυτά όπως τα μανιτάρια Σιτάκε, το τζίνσενγκ, το σκόρδο, το κριθάρι και την χλωρέλλα. Από βιολογικής άποψης το γερμάνιο, επειδή έχει ατομική δομή που το καθιστά ημιαγωγό, δρα ως ηλεκτροδιεγέρτης. Σε κυτταρικό επίπεδο διεγείρει του ηλεκτρικούς παλμούς των κυττάρων, συμβάλλοντας έτσι στην βελτίωση των νευροκινητικών συνδέσεων αυξάνοντας την λειτουργία του μεταβολισμού του ανθρώπου.
Βασικές ιδιότητες του γερμανίου είναι:
- Ενισχύει τη ροή οξυγόνου στα κύτταρα που έχουν έλλειψη οξυγόνου.
- Ρυθμίζει και εξομαλύνει όλες τις λειτουργίες του οργανισμού.
- Στον καρκίνο διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα συμβάλλοντας στην δημιουργία ουσιών καταστροφικών για τα καρκινικά κύτταρα
- Αυξάνει τις νοητικές ικανότητες αφού διεγείρει τις εγκεφαλικές λειτουργίες, λόγω της οξυγόνωσης των κυττάρων.
- Αποτοξινώνει τον οργανισμό μειώνοντας τις τοξίνες και τα βαρέα μέταλλα.
- Δρα σαν καταλύτης για το ανοσοποιητικό βοηθώντας στη μετατροπή των μακροφάγων από αδρανή σε 100% ενεργά κύτταρα, βελτιώνει την παραγωγή της ιντερφερόνης και αυξάνει την παραγωγή των Τ-Killers (φυσικά κύτταρα δολοφόνοι).
Αλόη Βέρα – ιδιότητες και χρήσεις
Ανοσοποιητικό: Ιδανική Για αλλεργίες, χρησιμοποιείται υποστηρικτικά στο AIDS. Για καρκίνους και λευχαιμίες προστατεύει από τις βλάβες και βοηθάει στις παρενέργειες από ακτινοθεραπείες και χημειοθεραπείες, προστατεύει από υπεριώδεις ακτινοβολίες και δηλητηριώδεις ουσίες του περιβάλλοντος, ενισχύει το ανοσοποιητικό, αντιμετωπίζει τον ιό Epstein-Bar (σύνδρομο κατάπτωσης), τον μύκητα κάντιντα (καντιντίαση), το κοινό κρυολόγημα και τον πυρετό, για φλεγμονές στις θηλές, στο πάγκρεας, στο έντερο, στο στομάχι, στο στόμα και τις αμυγδαλές, στα νεφρά, στον προστάτη, στις αρθρώσεις και τους τένοντες, για καρκινικά έλκη.
Αισθητήριο: Στη στοματική κοιλότητα βοηθάει στην κακοσμία του στόματος, αντιμετωπίζει την ουλίτιδα και τους πονόδοντους. Στα μάτια για το απόστημα κερατοειδούς. Στο κεφάλι για τις ζαλάδες. Στα αυτιά για τους πόνους και την ωτιτιδα.
Κυκλοφορικό: Για την αρτηριοσκλήρυνση, την αναιμία και την ανανέωση κυττάρων στο αίμα. Είναι αιμοκαθαρτικό και αντιυπερτασικό, ενισχύει την κυκλοφορια του αίματος, ενισχύει την καρδιακή λειτουργία, μειώνει την κακή χοληστερίνη, στεγνώνει τις αιμορροϊδες και αντιμετωπίζει την γάγγραινα.
Αναπνευστικό: Αντιμετωπίζει το άσθμα και τα βρογχικά, την καταρροή και το συνάχι, ενισχύει την λειτουργία των πνευμόνων.
Καλλυπτήριο: Στο δέρμα αντιμετωπίζει την ακμή και τη δερματίτιδα. Είναι από τα καλύτερα επουλωτικά σε εγκαύματα**, κύστες, εκδορές, κοψίματα, γρατζουνιές, τραύματα και όλες τις πληγές, (εφαρμόζουμε τοπικά). Μαλακτική και ηρεμηστική σε εκζέματα, εξανθήματα, κνησμό-φαγούρα και κάλους στα πόδια. Σαν αντιμικροβιακό αντιμετωπίζει τον έρπη τους μύκητες ποδιών και τις μυκητιάσεις γενικά. Μαζεύει τα καρούμπαλα, τους μώλωπες, τις κρεατοελιές, τους λεκέδες του δέρματος, για δερματικά αυτοάνοσα όπως η ψωρίαση, για τη νευροδερματίτιδα, την τριχοφυτία, τη σμηγματορροίκή δερματίτιδα (τοπικά).αντιμολυσματικό για τσιμπήματα εντόμων
Μυοσκελετικό: Βοηθάει στις αρθρίτιδες και στα διαστρέμματα. Βοηθάει στις μυϊκές κράμπες και τους τραυματισμούς των μυών.
Ενδοκρινικό: Αντιμετωπίζει τον διαβήτη καθώς ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα και τον θυρεοειδή, ενεργοποιεί το πάγκρεας, τους αδένες. Αντιμετωπίζει την παχυσαρκία και την κυτταρίτιδα δρώντας σαν στυπτικό.
Πεπτικό: Ιδανική για αποτοξίνωση τουη εντέρου, για τις πεπτικές διαταραχές και την δυσπεψία, για ελκώδης κολίτιδα, έλκη στομάχου και δωδεκαδακτύλου, ρυθμίζει τη λειτουργία του εντέρου,αντιμετωπίζοντας την διάρροια αλλά και την δυσκοιλιότητα***. Για την γαστροοισοφαγική παλινδρόμιση* (κλείνει την οισοφαγική βαλβίδα αποτρέπωντας την επιστροφή των υγρών στο φάρυγγα). Ενισχύει τις εντερικές απεκκρίσεις. Αποτοξινώνει το ήπαρ και ενισχύει τις λειτουργίες του, αυξάνει την ροή της χολής
Νευρικό: Μειώνει το άγχος ενισχύοντας παράλληλα την σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Καταπολεμάει την κατάθλιψη και τις αϋπνίες, τους πόνους και βοηθάει στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Λεμφικό: Σαν στυπτικό στίβει τα οιδήματα και σταματάει την καταρροή.
Ουροποιητικό: Ενεργοποεί τα νεφρά και αντιμετωπίζει ουρολοιμώξεις.
Αναπαραγωγικό: εξαιρετική για την έμμηνο ρύση σε μεγάλη απώλεια αίματος (στυπτικό), βοηθάει σε προβλήματα γονιμότητας λόγω μή σταθερής ωορρηξίας. Αντιμετωπίζει φλεγμονές και μυκητιάσεις καθώς και τον έρπη στα γεννητικά όργανα.
Παιδιατρική: Τέλος στην παιδιατρική χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της ανεμοβλογιάς
Το φυτό της Αθανασίας
Η Αλόη Βέρα είναι ένα από τα πιο πολυχρησιμοποιημένα φυτά σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς που γνώριζαν τις χρήσεις της και τις ιδιότητές της, όπως οι Αιγύπτιοι και η αρχαίοι Έλληνες, οι Σουμέριοι, οι Ινδιάνοι, οι Ευρωπαίοι και οι Αφρικανοί, οι Ασιάτες οι Λατινικοαμερικάνοι.
Είναι γνωστό πλέον στη βοτανολογία από τα αρχαία χρόνια μέχρι τώρα πως, πολύ λίγα φυτά σε αυτόν τον τομέα της επιστήμης έχουνε τόσες πολλές ιδιότητες και τόσο ωφέλιμα συστατικά για την υγεία ολόκληρου του οργανισμού μας. Τόσο τα πλεονεκτήματά της όσο και οι θαυμαστές ιδιότητές της, όπως η ικανότητά της να ανανεώνει τα κύτταρα, την έχουν κάνει γνωστή τόσο στην κλασσική όσο και στην εναλλακτική ιατρική και έχει κερδίσει την εκτίμηση των επιστημόνων σε διεθνές επίπεδο.
Έτσι συναντάμε την Αλόη σε κάθε περιοχή με άλλο όνομα, το οποίο παρατηρούμε ότι αναφέρεται στο φυτό με βάση την αντίληψη και τις γνώσεις που είχαν όλοι οι πολιτισμοί για τις ιδιότητές και χρήσεις της.
Ονομασίες του φυτού ανά χώρα:
- Αρχαία Αίγυπτος: Φυτό της αθανασίας
- Σουμέριοι: Μαγική αρετή
- Αρχαία Κίνα: Φάρμακο αρμονίας
- Αραβικές χώρες: Κρίνο της ερήμου
- Ινδία: Σιωπηλή θεραπεύτρια
- Αϊτή: Φυτό της αιωνιότητας
- Βραζιλία: Φυτό της υγείας και της ομορφιάς
- Ρωσία: Ελιξήριο της μακροζωία;
- Σεμινόλα, Ινδιάνικη φυλή της Φλόριντα: Πηγή νεότητας
- Μοναχοί του μεσαίωνα: Θαυματουργό φυτό
- Ναϊτες ιππότες: Ελιξήριο της Ιερουσαλήμ
Τέλος άλλα ονόματα που χρησιμοποιήθηκαν γι’αυτό το θαυμάσιο φυτό είναι Λωτός της Ερήμου, Πανάκεια, Φυτό θετικών δονήσεων, Φυτό των εκατό χρόνων κ.α. Στην σύγχρονη ιατρική ονομάστηκε Ορμόνη των τραυμάτων Πολλά που υποδηλώνουν την θεραπευτική δύναμη της αλόης και την ανεβάζουν στην κορυφή της ταξινόμησης των βοτάνων ως το πιο σημαντικό
Πηγή: Αλόη Βέρα η θαυματουργή – Lourdes Prat – Teresa Ribo. Εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ παιδεία
