Τι έιναι η θεραπευτική κρίση
θεραπευτική κρίση είναι μία κατάσταση κατά την οποία όταν ξεκινήσουμε μία δυνατή θεραπεία σε έναν ασθενή, ο οργανισμός του ξεσπάει προκαλώντας μία κρίση συμπτωμάτων, έτσι ώστε να αποβάλλει τις τοξίνες που έχουν συσσωρευτεί εσωτερικά, με σκοπό να αυτοθεραπευτεί. Αυτό σημαίνει ότι τα συπτώματα μεν επιδεινώνονται το πρώτο διάστημα, γιατί ο οργανισμός παλεύει να αποβάλλει το φορτίο τοξινών που κουβαλάει εσωτερικά, αλλά υποχωρούν σιγά σιγά έως ότου επέλθει η πολυπόθητη θεραπεία.
Ο κατάρρους και η διαδικασία της θεραπευτικής κρίσης
Όταν εργαζόμαστε με κατεύθυνση μια θεραπευτική κρίση, πρόκειται να ενεργοποιήσουμε αποθηκευτικούς χώρους στον οργανισμό, στους οποίους για χρόνια συγκεντρώνονταν κατάλοιπα του μεταβολισμού και τοξικές ουσίες (τοξικές λίμνες), που είναι εγκατεστημένες στα δομικά σημεία του σώματος.
Καθώς αυξάνουμε τη δύναμη και τη χημική ισορροπία στα δομικά αδύναμα όργανα, ενεργοποιούμε τις τοξίνες στα σημεία αυτά και τότε επιστρέφουν στο αίμα όπου και αρχίζει η διαδικασία αποβολής τους.
Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής κρίσης, υγροποιούμε το παλιό αποθηκευμένο τοξικό υλικό το οποίο καθώς αρχίζει να ρέει ελεύθερα, προσπαθεί να βρεί διέξοδο μέσω των καναλιών αποβολής και εξόδων του σώματος. Η καταρροή είναι ένας τρόπος κάθαρσης του σώματος, γι’αυτό και όταν αρχίζει η επουλωτική κρίση δεν πρέπει να τη σταματήσουμε.
Ο κατάρρους δείχνει το ξεκίνημα μιας κατάστασης θεραπευτικής κρίσης ,καθώς κατά τη θεραπεία του ασθενή με φυσικά μέσα, παλιές αποξηραμένες βλένες-μεμβράνες ξαναγίνονται υγρές και αρχίζει ο κατάρρους. Η εξάλειψη του κατάρρου είναι ένα βήμα στην πορεία αναστροφής των συμπτωμάτων και συνοδεύεται συχνά απο πυρετό και πάντα απο φλεγμονή των ιστών.
Θεραπευτική κρίση – Ο νόμος του Hering
Όσον αφορά τη θεραπευτική κρίση υπάρχει ο νόμος του Hering ο οποίος καθορίζει πως ακριβώς συμβαίνει αυτή η θεραπευτική κρίση και με ποια σειρά εμφανίζονται τα συμπτώματα. ο νόμος του λοιπόν Hering λοιπόν λέει πως: <<όλες οι θεραπείες συμβαίνουν από μέσα προς τα έξω, από το κεφάλι προς τα κάτω και με αντίθετη φορά από αυτήν που ξεκίνησαν τα συμπτώματα>>.
Ο ασθενής πάσχει πρώτα σε διανοητικό, ύστερα σε συναισθηματικό και τέλος σε σωματικό επίπεδο. Γι’ αυτό και στον νόμο του Hering ισχύει πως όλες οι θεραπείες ξεκινούν από το κεφάλι προς τα κάτω, δηλαδή από το νοητικό προς το συναισθηματικό και τέλος στο σωματικό. Πρώτα αξιολογούμε την κατάσταση του εγκεφάλου και την συναισθηματική κατάσταση του ασθενούς. δηλαδή αξιολογούμε την τροφή του εγκεφάλου πρώτα και μετά την τροφή του σώματος.
Η καλή θετική φιλοσοφία είναι τμήμα της ανάρρωσης. Με κέφι, ευτιχισμένες στιγμές και αποφασιστική στάση μπορούμε να ξεπεράσουμε το πρόβλημα. Αυτός που καλιεργεί μίσος, καταστροφικές ιδέες και άλλα αρνητικά συναισθήματα, θερίζει τους καρπούς της ασθένειας. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής κρίσης ξαναεμφανίζονται οι βαριές συναισθηματικές καταστάσεις.
Στη διαδικασία της αντιστροφής χρειάζεται σχεδόν ένας χρόνος για να ξεπεραστούν τα περισσότερα προβλήματα. Μία επουλωτική κρίση θα εμφανιστεί στο δρόμο της επαναφοράς την ίδια στιγμή με την αρχική ασθένεια.
Η καταστολή των συμπτωμάτων οδηγεί σε χρόνιες ασθένειες
Ο συνδυασμός των τροφών που προκαλούν την καταρροή και των φαρμάκων που καταστέλλουν είναι πολύ δυνατός και επικίνδυνος. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής κρίσης δεν πρέπει να καταστέλλουμε τα συμπτώματα με φάρμακα.
Οι τοξίνες κατακρατούνται αντί να αποβάλλονται και οδηγούμαστε σε γρίπη και καθώς συνεχίζουμε να λαμβάνουμε φάρμακα για την γρίπη εμποδίζουμε την φυσική άμυνά μας να επιτελέσει το έργο της και να μας προστατέψει. Το σώμα μας δεν μπορεί να αμυνθεί καθώς καταστρέφουμε τα εκατομμύρια αντισώματα μας λαμβάνοντας συνέχεια φάρμακα.
Παράλληλα δηλαδή με την καταστολή των συμπτωμάτων τα οποία είναι η προσπάθεια του σώματος μας να αποβάλλει τις τοξίνες, φορτώνουμε και το σώμα μας με νέα φάρμακα που συσσωρεύονται σε ιστούς και όργανα. Εν συνεχεία όσο τα φάρμακα συσσωρεύονται στους ιστούς σχηματιζουν τοξικές λίμνες και οδηγούμαστε σε χρόνιες ασθένειες όπως, το άσθμα, η αρθρίτιδα, τα ρευματικά και η ψωρίαση.
Συμπτώματα και διαφορές στη Θεραπευτική κρίση
Υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στα συμπτώματα της ασθένειας και στα συμπτώματα μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Τα συπτώματα μιας ασθένειας είναι τα αποτελέσματα αυτής επάνω στο σώμα. Τα συμπτώματα μιας θεραπείας όμως είναι τα αποτελέσματα στο σώμα καθώς αυτό ξεπερνάει την αρρώστια. Αν και μπορεί να έχουμε κάποια κοινά συμπτώματα, ένας έμπειρος θεραπευτής μπορεί να διακρίνει την διαφορά καθώς στη δεύτερη περίπτωση της θεραπευτικής κρίσης βοηθάμε το σώμα προωθόντας την εκκένωση των στοιχείων της ασθένειας μέσω φλεγμάτων, καταρροής, βλέννας, πυρετού κλπ.
Η αδυναμία στη θεραπευτική κρίση μπορεί να κρατήσει 3 μέρες με συμπτώματα όπως:
- Συνάχι
- Φλέγματα
- Κατάλοιπα στα αυτιά
- Διόγκωση ρουθουνιών και μπούκωμα
- Πυρετό
- Πονοκέφαλο
- Σωματική κόπωση
- Διάρροια με βλέννα
Η διανοητική κατάσταση στην θεραπευτική κρίση
Αν η αποβολή τοξικών ουσιών δεν είναι σωστή, η διαδικασία της σκέψης επηρρεάζεται αρνητικά από ένα στομάχι χάλια. Το μυαλό παρουσιάζει έλλειψη πνευματικής διαύγειας. Οι σωματικές ασθένειες επιβάλλονται στις πνευματικές δραστηριότητες,η ασθένεια γίνεται έμμονη ιδέα και δεν μπορούμε να τη χειριστούμε κατάλληλα σε πνευματικό επίπεδο.
Καθώς αλλάζει το μυαλό, το φυσικό σώμα παίρνει ένα άλλο κίνητρο, ο πνευματικός εξοπλισμός βοηθά να αρχίσει η φυσική διαδικασία της αναγέννησης των διαφόρων οργάνων του σώματος. Ο δρόμος για την υγεία αρχίζει ως μια πνευματική, φυσική και ψυχολογική αλλαγή στο σώμα μας. Η αποβολή τοξικών ουσιών χρειάζεται πολύ ενέργεια, άρα και πολύ ξεκούραση και συμπληρώματα ενισχυτικά. Η πνευματική κυτταρική δομή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην τοξικότητα και τη συμφόρηση.
Η θολωμένη σκέψη, η αναποφασιστικότητα, ο φόβος, η σύγχυση και η απόγνωση είναι παιδιά του σκοταδιού που καταλαμβάνει το σώμα, καθώς αυτό πέφτει θύμα της μή καθαρότητας. Ο μεγαλύτερος καταστροφέας της δύναμης της θέλησης είναι η αδύνατη υγεία. Αντίθετα η θετική σκέψη είναι ο μικρός σπόρος που μπορεί προσεκτικά να καλλιεργηθεί σε μια ισχυρή δύναμη που οδηγεί το σώμα σε ανανεωμένη κατάσταση υγείας. Η αυτοπειθαρχία είναι η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στον φυσικό εκφυλισμό.
Όταν η πέψη είναι υποενεργή, η αφομοίωση της πρωτείνης γίνεται με αργότερο ρυθμό. Η πρωτεϊνη είναι το υλικό της ζωής που θρέφει τους νευρικούς ιστούς και τον εγκέφαλο. Δεν μετράει φυσικά μόνο τι τρώμε, αλλά και το τι χωνεύουμε και τι αφομοιώνουμε. Η βλαβερή συνήθεια έχει μεγαλύτερη επιρροή από μια καλή συνήθεια η οποία όμως μας είναι άγνωστη και τη φοβόμαστε. Ο φόβος του άγνωστου μπορεί να ξεπεραστεί από μία ισχυρή θέληση για βελτίωση. Η επιλογή είναι δική μας, ή μένουμε κολλημένοι στη συνήθεια και το πάθος ή κάνουμε το βήμα προς μία θετική αλλαγή.
Πνευματικές τοξίνες
Σε οξεία κατάσταση δημιουργούνται σωματικά οξέα με πολλούς τρόπους, τα χειρότερα από αυτά τα οξέα είναι το άμεσο αποτέλεσμα κατώτερων πνευματικών δραστηριοτήτων όπως το μίσος, η εκδίκηση, ο εγωισμός κλπ. Κάθε περίπτωση ασθένειας φέρνει μαζί της μια κούραση, μια ένταση και ένα άγχος.
Η υγεία, η ζωτικότητα, η ειρήνη, η χαρά και η βαθειά γνώση, είναι όλα καρποί της καλής ζωής. Αδυναμίες, πόνοι, απόβλητα και ασθένεια, είναι ιδιότητες τμηματοποίησης, ασυμφωνίας και ανισορροπίας. Κάθε κακή συνήθεια της παιδικής μας ηλικίας έχει τη δυναμική να προκαλέσει προβλήματα υγείας αργότερα. Οι συμπεριφορές και τα πιστεύω μας πρέπει να αλλάξουν, προτού το σώμα μας μπορέσει να συνειδητοποιήσει κάποια θετικά στοιχεία με διάρκεια στο δρόμο της υγείας.
Ένα παιδί που προσπαθεί να τα βρεί με τους γονείς του είναι απο νωρίς σε καταστάσεις άγχους. Το παιδί αναπτύσσει τρόπους αντίδρασης σε αυτές τις καταστάσεις που δένονται σφιχτά με μεθόδους συμπεριφοράς. Αν η συμπεριφορά του ατόμου σαν παιδί δεν ήταν επιτυχημένη, οι πιθανότητες να πετύχει αργότερα είναι πολύ μικρές.
Ο τρόπος συμπεριφοράς που ακολουθεί άσχημες συνήθειες, μπλοκάρει τις θετικές συμπεριφορές και προκαλεί μια κατάσταση που δίνει λίγες δυνατότητες ελιγμών και δεν οδηγεί στη μεγαλύτερη δυνατή ικανοποίηση των στόχων στη ζωή.
Ο δρόμος της θεραπείας
Για να ολοκληρώσουμε μια θεραπεία, πρέπει να κάνουμε ένα κύκλο θεραπειών μέσα στο χρόνο που θα διαρκέσει αυτή η πορεία, με δέκα τουλάχιστον μικροαποτοξινώσεις. ένας έμπειρος θεραπευτής θα μας οδηγήσει σε αυτό το δρόμο και θα μας υποστηρίξει σε όλα τα επίπεδα, το νοητικό, το συναισθηματικό και το σωματικό. Αν το σώμα μας δεν είναι ικανό για αποτοξίνωση λόγω υπερβολικής επιβάρυνσης από τοξίνες ή συναισθηματικό φόρτο, θα πρέπει να ακολουθήσουμε άλλες μεθόδους που θα μας υποδείξει ο θεραπευτής.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρέπει να αποφεύγουμε όλα αυτά που μας επιβαρύνουν
- Να δουλεύουμε με ένταση
- Να τρώμε άσχημα και βιαστικά
- Να μην κοιμόμαστε αρκετά
- Να παίρνουμε ουσίες που μειώνουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας όπως γλυκά, καφέ, τσιγάρο και αλκοόλ, γαλακτοκομικά προϊόντα και άσπρο αλεύρι.
Αντίθετα πρέπει να κάνουμε κάποια πράγματα τα οποία βοηθούν στην αποτοξίνωση μέσω της θεραπευτικής κρίσης.
- Να παίρνουμε βιταμίνες και μέταλλα
- Να αναζωογοννούμε και να φροντίζουμε το έντερο με θρεπτικές και φρέσκες τροφές
- Να ενυδατώνουμε τον οργανισμό μας
- Να ασκούμαστε λίγο αλλά καθημερινά
- Να κάνουμε ηλιοθεραπεία και να παίρνουμς καθαρό αέρα
- Να καλλιεργούμε θετικά συναισθήματα και ψυχολογία
- Να αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και στους φίλους μας.
Καθώς το άτομο συνεχίζει να ακολουθεί ένα πρότυπο υγιεινής ζωής, και μια θετική συναισθηματική και ψυχολογική στάση, μπορεί να έχει μεν αρκετές θεραπευτικές κρίσεις σε διάφορα χρονικά διαστήματα, τα συμπτώματα όμως θα αρχίσουν να υποχωρούν και να είναι λιγότερο έντονα κάθε φορά, μέχρι να καθαρίσει ο οργανισμός του εντελώς.
